വെട്ടം പടരും നിശീഥിനിയില്‍
കടവത്ത് നിന്നാരോ തേങ്ങുന്നു
ചുഴികളില്‍ പിടയുന്ന ആത്മാവാവാം.
അകലെ കേള്‍ക്കുന്നു വനരോദനം
സിംഹത്തിന്‍ കയ്യില്‍പ്പെട്ട മാന്‍പേടയാവാം.
അകലെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കണ്ണ് ചിമ്മുന്നു,
മിഴികളില്‍ വിരഹ ദുഖത്തിന്‍
പ്രവാഹമാവാം.
അകലെ ഏതോ രാക്കിളി പാടുന്നു
ഇണയുടെ വേര്‍പാടിന്‍ ശോക രാഗമാവാം.
മുറ്റത്ത്‌ കരിമൂര്‍ഖന്‍ ആരെയോ
ദംശിക്കാനൊരുങ്ങുന്നു,
വിഷ സഞ്ചി നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞതാവാം.
മുല്ല മൊട്ടുകള്‍ ഉറക്കത്തില്‍ മന്ദഹസിക്കുന്നു,
പുലരിയെ കുറിച്ച് സ്വപ്നം കാണുകയാവാം.
കണ്ണുകളില്‍ ചായകൂട്ടുകള്‍ പടര്‍ത്തുന്നു നിദ്ര
വരകളില്‍ വര്‍ണമായ് ഞാന്‍ അലിയുകയാവാം.
1 comment:
കവിത ഇഷ്ടായി...
Post a Comment