കാന്താരീ
നിന്നെ അങ്ങനെ പലരും വിളിച്ചപ്പോള്
എനിക്ക് ദേഷ്യമായിരുന്നു.
പഴം കഞ്ഞിയില് കാന്താരി മുളക്
ചേര്ത്ത് കഴിക്കുമ്പോള്..
എന്റെ നാവില് ഓളം തല്ലിയത്
യമുനാ നദി..
കാന്താരി മുളകിനും പഴം കഞ്ഞിയ്ക്കും
എന്റെ വീട്ടില് ഭ്രഷ്ട്ട്.
പാവപ്പെട്ടന്റെ ഭക്ഷണം ആണത്രെ.
നിന്റെ വീട്ടില് നിന്നും കിട്ടിയ
പഴം കഞ്ഞിയും കാന്താരി മുളകും,
വയറു നിറയെ കഴിച്ചു
വീട്ടിലെത്തുമ്പോള് എനിക്കെന്തോ
വല്ലായ്മ...
നിന്റെ പ്രണയ ലേഖനങ്ങളില്
ഞാന് രുചിച്ചത് മധുരത്തെക്കാള്
കൊതിച്ച എരിവു തന്നെ.
ഒടുവുല് ഒരു കാന്താരിചെടിയായി
ആരുടെയോ നാവിലെ രുചിയായി
നീ മാറിയപ്പോള്...
അകലെ, ഓര്മകളില്
കാന്താരി മുളകിന്റെ നീറ്റലും
കണ്ണുകളില്
മണല് തരികളേല്പ്പിച്ച
മുറിവുമായ് ഞാനും..