കൈകാലുകള്‍ തളരുന്നു ..
കണ്ണുകളില്‍ കറുത്ത ചായം പടരുന്നു ..
ശ്വാസനാളങ്ങളില്‍ പരല്‍മീനുകള്‍ പിടയ്ക്കുന്നു ..
തിരമാലകള്‍ എന്നെ താരാട്ടു പാടി ..
നിദ്രയുടെ അഗാധതയിലേക്ക്‌ ഞാനൂളിയിട്ടു
മിഴികളില്‍ വര്‍ണ കൂട്ടുകള്‍ നിറഞ്ഞു ..
കാതില്‍ മുഴങ്ങുന്ന ശ്രീരാഗങ്ങള്‍ . .
വ്ര്‍ണചിത്രങ്ങളെ തോഴിമാരാക്കി അവള്‍ വന്നു ..
വശ്യതയെ മിഴികളില്‍ ബന്ദിച്ച മത്സ്യകന്യക
കിന്നാരം പറഞ്ഞവള്‍ എന്റെ ചുറ്റും നീന്തി...
കിന്നര തുല്യനായി ഞാനും
പവിഴപുറ്റുകള്‍ നിറഞ്ഞ നീലിമയില്‍ …
യാമങ്ങള്‍ കടന്നുപോയതരിയാതെ ഞങ്ങള്‍...
മൂന്നാം ദിവസം അവള്‍ മൊഴിഞ്ഞു..
"സമയമായ്..നിനക്ക് തിരിച്ചു പോകാം"
ഉത്തരങ്ങള്‍ തേടുന്ന മിഴികളില്‍ ചുംബിച്ച്
കുസ്രിതി നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിലവള്‍ പറഞ്ഞു
"ഇതാണ് എന്റെ ലോകത്തിന്‍ നിയമം
മൂന്നാം നാള്‍ തിരിച്ചു പോകണം-
കരയിലെ സ്നേഹ നാടകങ്ങള്‍ കാണാന്‍".
No comments:
Post a Comment